Hızla akan hayata yetişmeye çalışır ama bazı anları kaçırırız. Dönemler başlar, biter, değişimler yaşanır. Fırtınalar, savaşlar atlatılır. Düşülen yerden yeniden kalkılır ve savaşların tozu silkelenir, alınan yaralara merhem sürülür, iyileşir ve artık izleri taşınır. Görülecektir ki bazen makam her şey iken bazen hiçbir şeydir. Anılar birikir, duygular taşar...
Hayat , hangi notada biteceği belli olmayan uzun bir şarkıdır. Şarkınızı bir yadan dinler, bir yandan söylersiniz. Gözlerinizin parladığı anlar da olur, sesinizin titrediği de... Bir gün sesiniz kesilir, şarkınız biter. Uzun hayat mücadelesinde yanılgılar da olacaktır, haklı olunan zamanlar da. Bir şey var ki, en umutsuz anlarda bile sevgiye, aşka sarılır insanlar. Roman gibi hayatlar ve aşklar yaşanır, mücadeleler verilir, kazançlar. da olur, kayıplar da… Bazı insanların değeri çok geç bilinir. Gün gelir, bir romana konu olunur.
İşte bir romana konu olacak kadar dolu geçen hayatlar ve insanlar, Ela gözlü bir pars ve o parsın sol memesinin altında cevahir taşıyan oğlu Nazım'ın mücadeleli hayatları.
Osman Balcıgil'in kaleminden, harika bir roman: Celile
Nihayet 37.baskısını okuyup bitirebildim. Henüz okumamış olanlara öneridir. (Kitaba ulaşıp okuyabilmeme vesile olan Hediye hanıma da teşekkürler).
M. Özdaş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder